Als ik een portret maak, karikatuur of natuurgetrouw, dan zijn de ogen het belangrijkste om goed te bekijken. De stand van de ogen, hoe groot is het wit eromheen etc. Als de ogen lijken dan is het portret al bijna geslaagd. Op het moment dat je de ogen goed getekend hebt, kan met de rest van het gezicht heel wat gekkigheid uitgehaald worden zonder de gelijkenis te vernaggelen.
Mooie gezichten
Gezichten zijn lastiger te tekenen naarmate ze “mooier” zijn. Hoe meer een gezicht gemiddelde proporties heeft, en hoe symmetrischer het is, hoe mooier dat wordt gevonden. Maar daardoor heeft het ook minder herkenningspunten. En is het dus lastiger om iets te vinden om uit te vergroten.